ELALEM NE DER?    Hayat bazen umduğun ve bulduğun arasındaki o dev uçurumda, senin yüzündeki o kırık tebessüm ile yoluna devam etmeye çalıştığın anlarda bile pes etmeyip, bir kez olsun sana acımayıp daha da üstüne üstüne gelerek dünya üzerindeki ne kadar zorluk varsa sana çektirmeye yemin etmişçesine oynar tüm kozlarını. Ya da biz öyle hissederiz. Bilmiyorum…   Sanırım biz insanlar hayatı hep bardağın dolu tarafından yaşamayı, hep güneşli, yeşi...

                      VİCDAN MUHAKEMESİ ÜZERİNE      Belki de sadece bir yarım gülüşün arkasına saklanmıştı mutluluk. Oradaydı, hep orada kalacaktıve bizim onu bulmamızı bekleyecekti ömrü boyunca. Unuttuk artık küçük mutluluklar ile avunmayı. Unuttuk...      Oysa ki çok yakındı mutluluk, o kadar yakında ki içimizde. Hep başka yerlerde aradık, hep başkalarını suçladık. Dışarda bir hayat aramakla geçiyor ömrümüz. Ne zaman unuttuk sahi? Kendi içimizden ne zaman uzaklaştık bu kadar? Oysa bir köş...